کد مطلب:190789 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232
تا می توانی استغفار کن
ربیع بن صبیح می گوید: مردی نزد حسن بصری آمد و گفت: از قحطی به تو شكایت می كنم. حسن گفت: استغفار كن (طلب
[ صفحه 21]
آمرزش از خدا كن) .
دیگری نزد او آمد و از فقر و تهیدستی شكایت كرد؛ در جواب گفت: استغفار كن. سومی آمد و به او گفت: دعا كن خدا به من پسری عنایت كند؛ در پاسخ گفت: استغفار كن.
ما به حسن گفتیم: همه نزد تو آمدند و هر كس حاجت خاصی داشت، ولی تو در پاسخ همه یك جواب (استغفار كن) دادی؟
در جواب گفت: این پاسخ را از خودم نساختم، بلكه از قرآن در مورد داستان حضرت نوح علیه السلام دریافتم كه نوح علیه السلام به قوم خود گفت:
(استغفروا ربكم انه كان غفارا - یرسل السماء علیكم مدرارا و یمددكم بأموال و بنین) [1] .
از پروردگارتان طلب آمرزش كنید كه او بسیار آمرزنده است، تا باران پربركت آسمان را پی در پی بر شما فرستد و شما را با با مال ها و فرزندان فراوان یاری نماید [2] .
از این آیات می فهمیم كه توبه و استغفار و بازگشت به سوی خدا و به یاد خدا بودن و ذكر او، پایه و مایه ی اصلی نعمت های الهی است: (اذكرونی اذكركم) [3] .
و به عكس فراموش كردن خدا موجب سلب نعمت می شود:
(لئن شكرتم لأزیدنكم و لئن كفرتم ان عذابی لشدید) [4] .
[ صفحه 22]
[ صفحه 21]
آمرزش از خدا كن) .
دیگری نزد او آمد و از فقر و تهیدستی شكایت كرد؛ در جواب گفت: استغفار كن. سومی آمد و به او گفت: دعا كن خدا به من پسری عنایت كند؛ در پاسخ گفت: استغفار كن.
ما به حسن گفتیم: همه نزد تو آمدند و هر كس حاجت خاصی داشت، ولی تو در پاسخ همه یك جواب (استغفار كن) دادی؟
در جواب گفت: این پاسخ را از خودم نساختم، بلكه از قرآن در مورد داستان حضرت نوح علیه السلام دریافتم كه نوح علیه السلام به قوم خود گفت:
(استغفروا ربكم انه كان غفارا - یرسل السماء علیكم مدرارا و یمددكم بأموال و بنین) [1] .
از پروردگارتان طلب آمرزش كنید كه او بسیار آمرزنده است، تا باران پربركت آسمان را پی در پی بر شما فرستد و شما را با با مال ها و فرزندان فراوان یاری نماید [2] .
از این آیات می فهمیم كه توبه و استغفار و بازگشت به سوی خدا و به یاد خدا بودن و ذكر او، پایه و مایه ی اصلی نعمت های الهی است: (اذكرونی اذكركم) [3] .
و به عكس فراموش كردن خدا موجب سلب نعمت می شود:
(لئن شكرتم لأزیدنكم و لئن كفرتم ان عذابی لشدید) [4] .
[ صفحه 22]
[1] نوح، 10-12.
[2] مجمع البيان، ج 10، ص 361؛ در تفسير آيات 10 -12 سوره ي نوح.
[3] بقره، 152.
[4] ابراهيم، 7.